- wybawić się
- сов.нагуля́ться, повесели́ться
wybawić się się na balu — натанцева́ться на балу́
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wybawić się
Смотреть что такое "wybawić się" в других словарях:
wybawić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wybawiać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wybawić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wybawić sięwię się, wybawić sięwi się, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} użyć zabawy do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybawiać się – wybawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uwalniać od czegoś, oswobadzać, ocalać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprytnie wybawił się z kłopotów. Tym posunięciem wybawił się z opresji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybawić — dk VIa, wybawićwię, wybawićwisz, wybawićbaw, wybawićwił, wybawićwiony wybawiać ndk I, wybawićam, wybawićasz, wybawićają, wybawićaj, wybawićał, wybawićany «uwolnić kogoś od czegoś przykrego, wyratować; przyjść komuś z pomocą» Wybawić kogoś z… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
wyzwolić — dk VIa, wyzwolićlę, wyzwolićlisz, wyzwolićzwól, wyzwolićlił, wyzwolićlony wyzwalać ndk I, wyzwolićam, wyzwolićasz, wyzwolićają, wyzwolićaj, wyzwolićał, wyzwolićany 1. «uczynić kogoś wolnym, niezależnym, obdarzyć wolnością, uwolnić kogoś, coś od… … Słownik języka polskiego
ocalić — dk VIa, ocalićlę, ocalićlisz, ocal, ocalićlił, ocalićlony ocalać ndk I, ocalićam, ocalićasz, ocalićają, ocalićaj, ocalićał, ocalićany «wybawić, uratować, uchronić kogoś lub coś przed zagładą, zniszczeniem; zachować kogoś lub coś w całości» Ocalać … Słownik języka polskiego
kłopot — m IV, D. u, Ms. kłopotocie; lm M. y «trudna, skomplikowana lub przykra sytuacja, budząca niepokój, zmuszająca do szczególnych zabiegów, starań, wymagająca jakiegoś działania» Duży, mały, niemały, straszny, wielki kłopot. Drobne kłopoty. Kłopoty… … Słownik języka polskiego
wybronić — dk VIa, wybronićnię, wybronićnisz, wybronićbroń, wybronićnił, wybronićniony wybraniać ndk I, wybronićam, wybronićasz, wybronićają, wybronićaj, wybronićał, wybronićany «wyratować, wybawić kogoś od czegoś ująwszy się, wstawiwszy się za kimś»… … Słownik języka polskiego
opresja — ż I, DCMs. opresjasji; lm D. opresjasji (opresjasyj) «ciężkie, kłopotliwe, trudne położenie; tarapaty» Być, znaleźć się w opresji. Wybawić kogoś, wyjść cało, obronną ręką, zwycięsko z opresji. Wyratować kogoś z opresji. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
wyciągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyciągaćam, wyciągaća, wyciągaćają, wyciągaćany {{/stl 8}}– wyciągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wyciągaćnę, wyciągaćnie, wyciągaćnij, wyciągaćnął, wyciągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
